“Ik neem een kijkje in zijn hoofd. Ik blader door zijn stapel notitieboeken met zwarte linnen kaft die zijn achtergebleven. De kaften ietwat versleten en de dikke papieren pagina’s die ooit wit waren zijn inmiddels vergeeld. De boeken zijn alleen op de eerste paar pagina’s beschreven....."
Onze week kamperen met de vouwwagen zit er weer op. Het was weer heerlijk en toch denken we er steeds vaker aan om na 12 jaar iets anders aan te schaffen. Mijn ouders namen dit weekend de vouwwagen weer mee terug om te stallen in hun schuur. Wanneer ze wegrijden met onze gedeelde klapkar achter hun auto voel ik verdriet.
Nog even dan is ze klaar en zit het er na 8 jaar op.
Alsof het gisteren was zie ik haar zitten op die eerste schooldag in de konijnengroep. Een klein blond meisje met 2 kleine vlechtjes en grote blauwe ogen die alles zien.
Er komt mail binnen. De overgangsnormen voor de middelste zijn door covid aangepast. Of zijn ze aangetast? De tekst laat wat mij betreft wat te wensen over. Altijd fijn om nog wat te wensen te hebben wellicht, maar in dit geval niet.
In september 2018 besloot ik tijdelijk even te stoppen met mijn praktijk. Er was werk aan de winkel bij mezelf. Geen idee hoe lang ‘even’ zou duren maar ik diende stil te gaan staan. Echt stil staan. Ik kon geen stap meer verzetten. Het verlies van mijn lieve broer door suïcide het jaar daarvoor klopte steeds harder op mijn deur.
+31 6 816 25 436